Conservering en restauratie
1. actief conserveren
2. preventief conserveren
3. restaureren
Het doel van zowel passieve als actieve conservering is waardevolle objecten voor de toekomst te behouden en de schade en verval te minimaliseren.
Actieve conservering
Bij actieve conservering wordt daadwerkelijk ingegrepen in de conditie van een object. Een conserveringsbehandeling kan bestaan uit: conditie-opname, documentatie, reiniging, consolidatie van loszittende onderdelen, of restauratie.
Restauratie
Bij restauratie wordt het object zo dicht mogelijk naar de oorspronkelijke conditie teruggebracht. Een professionele werkwijze, kenmerkt zich door het opstellen van een gedegen documentatie van de conditie en de conserveringsbehandeling, die vervolgens ter beschikking wordt gesteld aan de eigenaar.
Reconstructie en retouchering
Reconstructie en retouchering maakt geen onderdeel uit van conservering, maar speelt wel een belangrijke rol, voor een schilderij mogelijk de belangrijkste. Omdat een deel van het kunstwerk is aangevuld met nieuwe materialen en wordt gestreefd naar een zo groot mogelijke gelijkenis met het origineel.
Ethische richtlijnen
De richtlijnen die door de ICOM zijn opgesteld en die RN hanteert:
1. Integriteit van een voorwerp:
“elke professioneel handelen van de restauratoren wordt gestuurd door onwankelbaar respect voor de esthetische en historische waarde en voor de fysieke integriteit van het object”
2. Reversibiliteit
“De restaurator wordt bij zijn handelen geleid door het principe van reversibiliteit. Hij vermijd het gebruik van materialen en technieken die niet meer ongedaan kunnen worden”
3. Noodzaak van de behandeling:
“De restaurator zal geen behandeling van een voorwerp aanbevelen of uitvoeren die niet geschikt is voor onderhoudt, conservering en restauratie en die niet in belang is van het voorwerp en dat dient voor de restaurator van groter belang te zijn dan de honorarium en de overige kosten van de opdrachtgever.
4. Terughoudendheid bij behandeling
“slechts na een zorgvuldig onderzoek en in het overleg met de opdrachtgever kunnen restauraties zoals het herstellen van schade, aanvullen van lacunes of het verwijderen van de materialen geschieden.
5. Kwaliteit
Bij iedere behandeling aan het voorwerp zal de restaurator, ongeacht zijn mening over de waarde en kwaliteit van het voorwerp altijd de best mogelijke behandeling toepassen.
6. Competentie en mogelijkheden
“het is de verantwoordelijkheid van de restaurator om alleen die onderzoeken en handelingen te verrichten die binnen de grenzen van zijn competentie zijn.
7. Permanente zelfeducatie
“het is de verantwoordelijkheid van de restaurator om op de hoogte te zijn van nieuwe ontwikkelingen in zijn vakgebied, zodat hij in staat is de best mogelijk behandeling te geven
8. Rapportage
“de restaurator houdt verslag van zijn handelingen en gebruikte materialen bi zodat in de toekomst geput kan worden uit de opgebouwde documentatie
9. Preventieve conservering
“iedere restaurator zou eerst moeten zorgen voor preventieve conservering voordat objecten behandeld kunnen worden. Dat wordt ook bij het opleveren van gerestaureerde object aan de opdrachtgever gemeld.
Tot zover de ICOM- en RN-richtlijnen.